همیشه بین انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران اولویتم اولی بوده که شاید اصلی ترین منشا این اولویت بندی این بوده که نباید مال ، جان ، فرزند و همچنین کشور را از خدا و رسولش و اطاعت این دو بیشتر دوست داشت .

این اولویت یکی از مهم ترین اصل های من در نگاه به ت است . 

حتی اگر به فرض پرچم انقلاب اسلامی را هند بلند می کرد سرزمین مادری ام را در اولویت دوم و هند را اولویت اولم قرار می دادم . البته باید شکرگزار این نعمت مضاعف بود که پرچم دار انقلاب اسلامی همان سرزمین مادریمان است !

ایران باید خودش را به انقلاب اسلامی برساند نه انقلاب خودش را در حد ایران پایین بکشد چیزی که متاسفانه اکثر تمدار های ما درک درستی از آن ندارند .

انقلاب اسلامی که می گویم منظورم آن چیزی نیست که اکثرا به جای اصل بدل گرفته می شود . انقلاب اسلامی از نگاه من یعنی اصالت حرکت در مسیر کمال انسانی ، زمینه سازی ظهور ، حمایت از مستضعفین ، مقابله با مستکبرین و . 

خلاصه ی جامع و مانعش می شود برپایی کلمه ی لااله الا الله .

همیشه عقب بودن ایران از انقلاب به وجهه ی انقلاب لطمه زده و اگر بخواهیم جلوی این لطمه ها را بگیریم هم نیاز است کلی گویی ها به گزاره های دقیق تری بینجامد ( نظریه پردازی ) هم افراد اجرای این امور تربیت شود ( کادر سازی ) و هم مردم به سمت این افراد و نظریه ها راهنمایی شوند . این ها زمان زیادی میبرد پس باید برای کوتاه مدت هم مسکن هایی به کار برده شود .

در این پست به دنبال تفصیل این قضایا نیستم ، هدف طرح مسئله بود .


پ.ن : شما بین این دو کدام اولویت اولتان است ؟ چرا ؟


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها